Gra na zasadach Dobble w edukacji katechetycznej – “BELKA W OKU”
Jakie są korzyści z gry w religijną wersję Dobble?
Wiele osób zna popularną bardzo energetyczną grę Dobble . Ta karcianka rozwija spostrzegawczość, koncentrację, refleks, koordynację wzrokowo-ruchową oraz umiejętność działania w sytuacji presji czasowej. Jak każda gra uczy też radzenia sobie z porażką. Dodatkowo uczestnicy zabawy uczą się treści i słownictwa odnoszącego się do symboli umieszczonych na kartach. Wstawiają grafiki związane z konkretnym tematem możemy utrwalić terminy z danego zagadnienia w tym również katechetycznego (liturgia, teksty biblijnych, okresy liturgiczne…).
Jak samemu zrobić grę Dobble?
W sieci internetowej znajdziemy generatory, które szybko stworzą dla nas karty, które możemy wykorzystać na lekcjach. Wystarczy mieć przygotowane grafiki. Jeśli chcemy zestaw 57 kart, na którym umieścimy po 8 symboli musimy przygotować aż 57 grafik. Jeśli wystarczą nam 31 karty wystarczy nam 31 obrazków. Proponowane poniżej generatory podpowiadają ile symboli potrzebujemy.
Jeden z generatorów jest na stronie https://macrusher.github.io/dobble-generator/ Jest bardzo prosty. Oferuje grafiki ze zwierzętami, ale można wgrać swoje pliki graficzne, które możemy stworzyć np. w Canvie. Strona przygotuje plik pdf z kartami do pobrania.
Kolejny generator z francuskiej strony (którą przetłumaczą nam przeglądarki internetowe) https://micetf.fr/symbole-commun/ nie oferuje kolorowych grafik, ale za to możemy zdecydować ile symboli znajduje się na karcie.
Mamy też coś gotowego!
Propozycja Studni: “BELKA W OKU” – gra religijna oparta na zasadach Dobble
Gra “Belka w oku” zawiera grafiki w większości pochodzące z Paczek Katechetycznych Pomocy. Dlatego uczestnicy gry uczą się słów i przedmiotów związanych z religią przedstawionych w atrakcyjnej formie. Autorką grafik jest Ewa Szałkowska, która stworzyła PKP, cieszące się dobrą opinią wielu nauczycieli religii.
Nazwa gry nawiązuje do fragmentu z Ewangelii wg św. Mateusza przekazującego mądrość o problemie dostrzegania własnych błędów: “Dlaczego widzisz drzazgę w oku swego brata, a w swoim oku nie dostrzegasz belki?”. (Mt 7, 3).
Podobnie, choć na innym poziomie, jest w grze “Belka w oku”, w której czasami patrzymy, a nie widzimy symboli, które powinniśmy odnaleźć na dwóch kartach.
Gra oferowana na studni zawiera pliki pdf do pobrania i wydrukowania. Karty nie są okrągłe jak w klasycznym Dobble więc wycinanie będzie prostsze, a przycinanie narożników można ułatwić sobie zaokrąglaczem.
W komplecie: 57 kart z 57 symbolami, na każdej karcie 8 symboli oraz wersję mniejszą, łatwiejszą 31 kart z 31 symbolami, na każdej karcie 6 symboli.
Jak grać w Dooble?
Wariant 1. “Wieża”
Każdy gracz otrzymuje tylko jedną kartę, którą kładzie zakrytą przed sobą. Pozostałe karty leżą symbolami na wierzchu tworząc wieżę. Na sygnał wszyscy jednocześnie odkrywają swoją kartę i szukają na niej symbolu wspólnego z kartą leżącą na wierzchu. Osoba, która pierwsza znajdzie i nazwie symbol, zabiera kartę ze środka. Na górze pojawiają się nowa symbole, a rozgrywka toczy się dalej, na tych samych zasadach. Wygrywa gracz, który po wyczerpaniu stosu będzie miał najwięcej kart.
Wariant 2. „Studnia”
Rozdajemy graczom wszystkie karty, a jedną kładziemy odkrytą na środku. Gracze kładą swoje karty przed sobą odwrócone symbolami do dołu. Wygrywa osoba, która jako pierwsza pozbędzie się swoich kart.
Wariant 3. „Niechciany prezent”
Przed każdym graczem umieszczamy jedną kartę zwróconą symbolami do dołu. Pozostałe karty leżą na środku, tworząc stos odkrytych kart. Na sygnał gracze odwracają swoje karty i starają się znaleźć symbol wspólny z kartą innego gracza oraz kartą umieszczoną na stosie. Po odnalezieniu i nazwaniu symbolu kartę ze stosu na kładzie się na kartę przeciwnika. Gra trwa do wyczerpania kart na środku. Zwycięzcą zostaje gracz, który na koniec gry będzie miał najmniej kart.
Wariant 4. „Nietykalna”
Na środku leży jedna karta ułożona symbolami do góry, pozostaje ona na swoim miejscu do końca gry. Wokół centralnej karty kładziemy tyle zakrytych kart ile jest graczy. Pozostałe karty układamy, będą używane w kolejnej rundzie. Na sygnał, gracze odkrywają karty i starają się znaleźć na nich wspólny symbol z kartą umieszczoną na środku. Osoba, która jako pierwsza odnajdzie ten element i nazwie go, zabiera kartę i umieszcza ją obok siebie. Jeśli wszystkie karty wokół centralnej karty zostaną zabrane, rozpoczyna się kolejna runda. Zwycięzcą zostaje osoba, która po zakończeniu wszystkich rund będzie miała największą liczbę kart.
Wariant 5. „Idź precz!”
Gracze otrzymują po jednej karcie, kładą ją przed sobą odwróconą symbolami do dołu i przykrywają dłonią. Na sygnał uczestnicy kładą odkrytą kartę na dłoni. Następnie szukają na swojej karcie symbolu wspólnego z kartą innego gracza, po nazwaniu i oddają przeciwnikowi. Osoba, która otrzymała nową kartę szuka na niej wspólnego elementu z karty innego gracza. Kiedy jej się to uda, oddaje swoje karty kolejnej osobie. Gra trwa minimum pięć rund (przekazań karty). Przegrywa osoba, która na końcu będzie miała najwięcej kart.
W rozgrywce może brać jednocześnie od 2-8 osób, w wieku od 6 lat w górę. Pojedyncza gra toczy się bardzo dynamicznie i trwa od 5-10 minut.